Τζουντο - Judo

Απόφοιτος Σχολής Προπονητών Τζούντο της Γ.Γ. Αθλητισμού, Κάτοχος Μαύρης Ζώνης 2ου Dan. Ο Μανώλης Φύτρος ξεκίνησε το Τζούντο το 1991, στον Όμιλο Τζούντο Ν. Φιλεδέλφειας του κ. Μπουντάκη. Υπήρξε πρωταθλητής Ελλάδος στην κατηγορία του και μέλος της Εθνικής Ομάδας, από το 1993 έως το 1999, συνεχώς.

Το 1998-99 έζησε έναν χρόνο στην Ιαπωνία στο Tsukuba University. Αποφοίτησε από την Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα. Το 2005 σταμάτησε την αθλητική του καριέρα και συνέχισε σαν Προπονητής.Το 2007 ανέλαβε να αναδείξει το άθλημα του Τζούντο στην περιοχή της Ραφήνας. Έπειτα από τρία επιτυχημένα χρόνια και με πολλές διακρίσεις των αθλητών του, το 2010 μαζί με την προτροπή, στήριξη και αγάπη των μόνιμων κατοίκων Ραφήνας, καθώς και την δική του λαχτάρα για τον υγιή αθλητισμό, ιδρύουν τον Αθλητικό Όμιλο Ραφήνας.

Το όραμά του για υγιές σώμα και πνεύμα τον κρατά συνέχεια απασχολημένο με σεμινάρια και εξειδικεύσεις γύρω από το Τζούντο,την Ψυχολογία,την Παιδαγωγική.

Η Νίκη Καλογήρου σπούδασε Διοίκηση Τουριστικών Επιχειρήσεων στο Α.Τ.Ε.Ι. Πατρών αλλά η αγάπη της για τα παιδιά την έφερε πάλι στην Αθήνα. Ολοκλήρωσε τις σπουδές της στα Παιδαγωγικά και συνέχισε με μετεκπαίδευση στην Ειδική Αγωγή.Είχε την τύχη να διδαχθεί απο την Κούτσικου Νάντια(Μικρές Ιστορίες,Κουκάκι) και να διαμορφώσει με την επιρροή και άλλων καθηγητών την παιδαγωγική της αντίληψη.Γνωρίζει Πρώτες Βοήθειες και έχει παρακολουθήσει πληθώρα σεμιναρίων και συνεδρίων.Έχει εργαστεί σε παιδικούς σταθμούς και σε ομάδες παιδιών.

Έχει συνεργαστεί με το Σώμα Ελληνικού Οδηγισμού και με άλλες Φιλανθρωπικές Οργανώσεις.

Σχεδίασε και Υλοποίησε τα προγράμματα Γρήγορα Ποδαράκια και Μικροί Αθλητές του Συλλόγου μας. Είναι υπεύθυνη για την Γραμματειακή Υποστήριξη,τον σχεδιασμό όλων των παιδαγωγικών δράσεών μας (καμπ, ομιλίες, εποχιακές δράσεις) και τον συντονισμό της ομάδας μας.

Το ευγενές άθλημα του Τζούντο, είναι μία μορφή σύγχρονης πάλης που περιλαμβάνει ρίψεις, ακινητοποιήσεις και εξαρθρώσεις, τόσο από όρθια στάση όσο και στο έδαφος. Μία πολεμική τέχνη που κατάγεται από την Ιαπωνία και εξελίχθηκε σε Ολυμπιακό Αγώνισμα.

Το Judo παρουσιάστηκε σαν ένα μοντέρνο άθλημα στην Ιαπωνία το 1882.

Ο ιδρυτής του αθλήματος αυτού ήταν ο Dr. Jigoro Kano (1860 - 1938), ο οποίος ήταν βαθύς γνώστης της σύγχρονης παιδαγωγικής και των ιδανικών της Φυσικής Αγωγής. Ο Jigoro Kano είχε διδαχθεί jujitsu από διάφορους διακεκριμένους διδασκάλους. Εκείνη την εποχή κάθε πολεμική τέχνη ουσιαστικά ήταν μια συλλογή τεχνικών χωρίς κάποιο νόημα. Ο Jigoro Kano διέκρινε την έλλειψη αυτή στις πολεμικές τέχνες και προσπάθησε να ανακαλύψει μία βασική αρχή, που θα συνέδεε αρμονικά το πνεύμα με το σώμα. Έτσι, δημιουργήθηκε το Τζούντο. Στην πραγματικότητα το Τζούντο προήλθε από το jujitsu. Ο Jigoro Kano υιοθέτησε πολλές τεχνικές από αυτή την πολεμική τέχνη, ενώ ταυτόχρονα επινόησε και κάποιες καινούργιες. Τη νέα πολεμική τέχνη την ονόμασε JUDO. Οι λέξεις jujitsu και judo γράφονται με δύο ιαπωνικά ιδεογράμματα. Ο χαρακτήρας ju σημαίνει και στις δύο περιπτώσεις ευγένεια η παραχώρηση. Ο χαρακτήρας jitsu σημαίνει τέχνη ή εξάσκηση, ενώ ο χαρακτήρας do σημαίνει αρχή ή δρόμος, ο δρόμος με την έννοια της ίδιας της ζωής. Το jujitsu μπορεί να μεταφραστεί ως «Η Ευγενική Τέχνη», ενώ το judo ως «Ο Δρόμος της Ευγένειας». Το Τζούντο είναι τελικά κάτι περισσότερο από μία απλή πολεμική τέχνη: Είναι τρόπος ζωής. Από το 1909 και για τα επόμενα 30 χρόνια, ο Jigoro Kano συμμετείχε στο Ολυμπιακό κίνημα ως μέλος της ΔΟΕ όντας ένας από τους βασικούς συνεργάτες του Baron Pierre de Coubertin. Ο Jigoro Kano ήταν επίσης υπεύθυνος για την ίδρυση της Διεθνούς Ομοσπονδίας Τζούντο (IJF) καθώς πρότεινε την δημιουργία της στην δεκαετία του 1930. Τελικά η Ομοσπονδία δημιουργήθηκε το 1951 από 13 ιδρυτικά μέλη-χώρες της Ευρώπης. Σήμερα η IJF συνίσταται από περισσότερες από 180 χώρες. Το πρώτο Παγκόσμιο πρωτάθλημα έλαβε χώρα στο Τόκιο το 1956, με 31 συμμετοχές από 21 χώρες. Η εισαγωγή των κατηγοριών κιλών επηρέασε την ανάπτυξη του τζούντο, και σήμερα υπάρχουν επτά κατηγορίες ανδρών και επτά γυναικών. Το Τζούντο ανδρών εισήχθη στο Πρόγραμμα των Ολυμπιακών του Τόκιο το 1964 ως το πρώτο Ολυμπιακό άθλημα που προήλθε από τη Ασία. Μετά το πρώτο Παγκόσμιο πρωτάθλημα γυναικών στην Νέα Υόρκη το 1980, το γυναικείο τζούντο αναπτύχθηκε με γοργούς ρυθμούς. Το 1992, στην Ολυμπιάδα της Μπαρτσελώνα, εντάσσεται στο Αγωνιστικό Πρόγραμμα και το Τζούντο γυναικών, το πρώτο από τα λεγόμενα βαρέα αθλήματα. Μεγάλες δυνάμεις στο άθλημα θεωρούνται η Γαλλία, η Ιαπωνία, η Κορέα, η Κούβα και η Ρωσία. Ωστόσο, η διασπορά μεταλλείων στους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι πολύ μεγάλη. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνει, αλλά και της Αθήνας, 25 χώρες περίπου μοιράστηκαν τα 56 μετάλλια της κάθε διοργάνωσης.

Το Τζούντο είναι μια μορφή σύγχρονης πάλης που περιλαμβάνει ρίψεις, ακινητοποιήσεις και εξαρθρώσεις, τόσο από όρθια στάση όσο και στο έδαφος.

Η βάση του είναι το ρητό του Jigoro Kano, Κοdokan, 1947 «Μέγιστης αποτελεσματικότητας χρήση της ισχύος», δηλαδή το πώς μπορεί κάποιος χρησιμοποιώντας τους φυσικούς μοχλούς του σώματος να έχει πλεονέκτημα έναντι του αντιπάλου του – τόσο στα τατάμι (στρώματα) όπου γίνεται η εξάσκηση και οι αγώνες, όσο και σε μια κατάσταση αυτοάμυνας. Η νίκη του αθλητή επιτυγχάνεται υποχωρώντας στη δύναμη του αντιπάλου του, προσαρμοζόμενος σε αυτήν και χρησιμοποιώντας την προς όφελος του. Αν αντισταθώ όταν ένας δυνατότερος άντρας με σπρώχνει με όλη του τη δύναμη, απλά θα νικηθώ. Αν, αντί να αντισταθώ, οπισθοχωρήσω, τότε αυτός θα χάσει την ισορροπία του και φυσιολογικά θα σκύψει μπροστά προς την κατεύθυνση που σπρώχνει. Αν εγώ χρησιμοποιώντας τη δύναμή του σπρωξίματος του και καθώς χάνει την ισορροπία του εφαρμόσω μια τεχνική πάνω του, είναι αρκετά πιθανό να τον κάνω να ανατραπεί. Μερικές φορές θα πέσει, απλά και μόνο αν στρίψω το σώμα μου επιδέξια. Αυτό είναι ένα απλό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο μπορεί ένας αγωνιζόμενος να νικήσει υποχωρώντας στη δύναμη του αντιπάλου του. Σε αυτό έγκειται η αρχή της ευγένειας. Παρά τις θεαματικές του τεχνικές, το Τζούντο μπορεί να είναι ένα από τα ασφαλέστερα αθλήματα και η ολοκληρωμένη του προπονητική θεωρία και πρακτική το κάνουν ιδανική άσκηση και για παιδιά. Αν και η σημερινή του μορφή δίνει περισσότερο βάρος στην (πρωτ)αθλητική του διάσταση, το «κλασσικό» Τζούντο του Ινστιτούτου Κόντοκαν που ίδρυσε ο ίδιος ο Jigoro Kano, περιλαμβάνει εκπαίδευση και σε Κάτα (φόρμες) και μάλιστα απέναντι τόσο σε άοπλες όσο και σε ένοπλες επιθέσεις.

Το Τζούντο είναι πραγματικά μια τέχνη/άθλημα για όλους. Θεωρείται η καταλληλότερη άσκηση για μικρές ηλικίες αφού σύμφωνα με μελέτες που έχουν γίνει στη Γαλλία, οι τεχνικές του είναι κοντά στην παιδική ψυχολογία. Εντελώς ακίνδυνο βοηθάει στην τόνωση της συγκέντρωσης, της αυτοπεποίθησης και της πειθαρχίας, απαραίτητα εφόδια για την εξέλιξη και την ευημερία ενός σύγχρονου ατόμου.

Το Τζούντο έχει δύο βασικά στοιχεία - την αθλητική ικανότητα της επίθεσης και άμυνας και την κουλτούρα του αθλήματος μέσω της οποίας παρουσιάζεται αυτή η ικανότητα. Ο ηθικός κώδικας του τζούντο είναι – ευγένεια, θάρρος, ειλικρίνεια, αυτοέλεγχος, τιμή, σεμνότητα, φιλία, σεβασμός. Στους αγώνες τζούντο, ένας τζουντόκα θα αποκλειστεί αν χτυπήσει σκόπιμα τον αντίπαλό του.

Το πιο ορατό στοιχείο από το τελετουργικό του τζούντο είναι η υπόκλιση. Στους αγώνες, οι τζουντόκα υποκλίνονται ο ένας στον άλλο στην αρχή και στο τέλος του αγώνα για να δείξουν την ευγένεια και τον σεβασμό τους και ο ένας προς τον άλλο ως αντίπαλοι αλλά και προς το θεσμό του τζούντο που ενθαρρύνει το τίμιο παιχνίδι (Fair play). Η υπόκλιση λοιπόν είναι μια σωματική έκφραση ευγνωμοσύνης και εκτίμησης.

Στην Ελλάδα το Τζούντο εμφανίστηκε τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια και κυρίως μετά τον πόλεμο της Κορέας. Την αθλητική του μορφή την πήρε το 1977, οπότε και αναγνωρίστηκε από την Πολιτεία σαν άθλημα και εντάχθηκε στον Σ.Ε.Γ.Α.Σ. Τελικά, το 1985 δημιουργείτε η Ελληνική Ομοσπονδία Τζούντο (ΕΟΤ).

Σήμερα η ΕΟΤ αριθμεί πάνω από 150 σωματεία και πάνω από 6.000 αθλητές και αθλήτριες σε όλη την χώρα. Κάθε χρόνο διεξάγονται Πανελλήνια και Διασυλλογικά πρωταθλήματα όλων των ηλικιακών κατηγοριών, καθώς και πλήθος ημερίδων. Τον Αύγουστο του 2004 ο Ηλίας Ηλιάδης κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς της Αθήνας, στην κατηγορία των -81 κιλών.